Mecnun'un Leyla'dan vazgeçme faslını andırıyor. Hoş bir hikayeymiş, teşekkürler IŞIK. 
Yazıdaki bir cümle, özellikle dikkatimi çekti ve hoşuma gitti. 
"Hatta güneş bile batmaktan vazgeçmiş, kafasını mağaranın içine doğru uzatarak olan biteni görme telaşındaydı." 
