Soğuk bir kış sabahı sahilde bulunan küçük bir koydan bir balıkçı filosu denize açıldı.Öğleden sonra büyük bir fırtına koptu ve gece olduğunda balıkçı teknelerinden hiçbiri dönmemişti.
Bütün gece boyunca eşler, anneler, çocuklar ve sevgililer ellerini oğuşturup, kaybolan sevdiklerini kurtarması için Allah' a yakararak rüzgara açık kıyıda bir aşağı bir yukarı dolandılar.
Bu berbat durumda bir de kulübelerden birinde yangın çıktı.Erkekler olmadığı için yangını söndürüp kulübeyi kurtarmak mümkün olamadı.
Ancak gün ışıdığında herkesin sevinçle gördüğü gibi balıkçı teknelerinin tümü de sağlam olarak limana döndü. Fakat orada ümitsiz birkişi vardı. Bu kişi yangında evi kül olan adamın eşiydi. Kocası karaya çıkarken şöyle bağırıyordu:
-O yangını verene şükürler olsun! Yanan kulübemizin ışığı sayesinde bütün tekneler yolunu buldu ve sağ salim limana döndük.
GÖRELİM MEVLAM NEYLER NEYLERSE GÜZEL EYLER....
Bu mesaj, ISIK tarafından, 10.07.2009 15:06:14 itibariyle düzenlenmiştir.
