YAZMAK İSTİYORUM
Merhaba sevgili kareli defterim. Eğer iznin olursa bu boş sayfana bir şeyler karalamak istiyorum. Hep benim sayfalarımı karalıyorsun diye kızmıyorsundur umarım. Seni diğer defterlerime tercih ettim çünkü senin üzerinde şaşalı bir kaplık yok, olduğun gibisin. İçin farklı dışın farkı değil. Mevlâna’nın “ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol” sözü yazıyordur sayfalarının birinde. Neyse çok övdüm seni şımarma hemen
asıl konumuza dönelim.
Yazmak istiyorum ama ne? Ne yazacağım ki? Aklıma, yazacak bir şeyler gelmesini, hakkında yazabileceğim bir konu gelmesini istiyor muyum? Yoksa korkuyor muyum? Sanırım ikisi de, hem istiyorum hem korkuyorum.
Korkum bilmemekten değil, tecrübesizlikten geliyor, ama yazabileceğime, konuşabileceğime inanıyorum.
Aslında yazacak konu çok. Aramak yerine aralarından birisini konu edinmem gerekiyor. Her şey yazılabilir aslında, ne yazacağımı düşünürken, yazacaklarımı düşünürken ki düşüncelerimi yazıya dökebileceğimi anlıyorum ve ortaya bu yazı çıkıyor. J
Lise okurken yazmak pek gelmiyordu içimden, aklımdan bile geçmiyordu. Ne oldu da Manisa’da üniversite okurken evde, birden yazmak geldi içimden? Sanırım bunun cevabını biliyorum. Çünkü okuyorum.(okuyorum derken üniv. Değil he. Kitap misillü)
Liseyi bitirdikten sonra birçok şey değişti, ben değiştim. Düzenli olarak okuduğum ve her ay takip ettiğim güzel bir dergi ile tanıştım(reklam yapmayım diye yazmadım ama kişisel gelişimle ilgilenenler varsa tavsiye edebilirim-bırakamayacaksınız-), okumayı biraz daha sevdim, birçok kitap okudum öyle ki, bir günde ikiyüz elli sayfalık kitap bitirmişliğim oldu.
Sanki okuyarak içime depoladığım enerji dışarı çıkmak istiyordu. Okuduğum, zihnime hapsettiğim harfler bir araya gelip tekrar kara kalem ile yazılmış cümleler oluşturmak istiyorlardı, büyük anlamlar yüklenmek, yükümün bir kısmını sırtlanmak istiyordu sanki. Öyle de oldu, biraz rahatladım J
Bir yandan yazıma odaklanmaya çalışırken bir yandan da mesaj yazıyorum, arkadaşlar rahat bırakmıyorlar (sağolsunlar, onlar olmasa ne yapardım bilmiyorum). Arkadaşlarıma tavsiye ediyorum okumayı dolayısıyla yazmayı. İnsan okuyarak gelişir, büyür, büyütür…
Vee yazdım işte!!! J daha fazlası da olacaktı ama bizim çocuklar “abi tüp bitti napalım?” deyince bütün dikkatim dağıldı(bu arada tüpçüye uyuz oldum veresiye yokmuş 
). Kusura bakma kare çizgili defterim bu seferlik bu kadar. Hoşçakal…
Sanırım bu yazıyı edebiyat dersi için kullanabilirim J
Bu mesaj, silent tarafından, 27.02.2009 10:44:59 itibariyle düzenlenmiştir.
