deniz_mavidir'''... ve sevgili günlük, karanlıkta sadece sokak lambası ve evlerde yanan ışıkların aydınlığında ki pek aydınlık sayılmaz kimsenin olmadığı bir yolda yağmurun altında en sevdiklerinden bir parçayla kulağında, yürümek ve düşünmek güzel bir duygu... ve içindeki korkuyla...'''' demiş.
Ve benimde akşam vakti sokaklardan geçerken ki hissettiklerimi dile getirmiş.
Ben bazen böyle zamanlarda karanlıkta evlerden süzülen o ışıkları (özellikle uzak mesafede olanları)ateş böceklerine benzetirim.Sanki şehirin sokaklarında değilde bi köy yolunda etrafımda ateş böcekleri eşliğinde yürüyormuşum gibi.
Yine geceleyin köyümdeki tarlaları denize benzetirim.(samatya sahilinden denize bakıyormuşum )
Bu şimdi tıpkı şuna benzedi yazın soğuk ,kışın sıcak isteriz ya da karadayken denizi ,denizdeykende karayı özlemek Barbaros Hayrettin paşanın dediği gibi.
İnsanoğlu ne de tuhaf değil mi..
