Güvercin kalplilere selam olsun,
Öyküyü okumaya başlayınca içimde bir kıpırtı oluşmaya başladı.Zannettim ki öyküdeki siyah,alacalı, tüyleri yakamozlu güvercinlerden biri içime düştü. Şöyle bir kontrol ettim. Sadece hissi bir kıpırdanış imiş.
Uçmak, kaybolmak, yalnızlık, yakarış, dua, gece, yağmur ve serinliği, çam ağaçlarının gölgesi....aslında insanların ne de çok ortak özlemleri,halleri, hayalleri var. Bir kısacık öyküde milyarların ortak yanlarını görmek güzel, göstermek de...
Hoşgeldiniz sevgili nefha,
Hem kullandığınız isim hem de öykücüğünüz beğenilmeyecek gibi değil. Söyeyin bakalım! o kadar ortak noktayı tek bir hikayede nasıl topladınız. Yoksa siz biz misiniz?
Sevgili mbirgin,
hayvanlar insanlar kadar anlaşılmaz değildir.Size vermeye çalıştıkları mesajı işte sevgili abheri dillendirmiş 'bir kap su, bulgur veya ekmek kırıntısı'. Kendinizi bu kadar yormayınız.
Şu karakter sınırı meselesi, bir sitede tevafuk etttiğin güzel bir hikayeyi paylaşmama engel olmuştu. Sayı 6000 lere ulaşınca epey bir kırpmam gerekti. Kırpa kırpa sonunda hikaye kalmamıştı. Neyse çözümü öğrenmiş olduk.
Ve Ömer Karaoğlu,
özlediğim seslerden biri.Hem insan hem de sanatçı tarafıyla ayrıcalıklı biri olarak görüyorum. 'Arzuhal' i dinlemek; sevgili nefha için hikayenin tamamlanmasına vesile olmuş.Ancak bendenizde farklı bir etki yaptı. Dinlediğim esnada yazı yazıyordum. Önce kalemim yavaşladı sonra da durdu.Sanırım o sarhoş oldu.
Bu arada bir kaç gün önce bir güvercin sürüsünün tellere teması sebebiyle elektriklerimiz kesilmişti. Bir yavru güvercinin yaralı olarak komşumuzun balkonuna düştüğünü haber almıştık. Acaba güvercin dede yaralı yavruyu almaya gelir mi ?
