İnsan bazen dünyaya, maddi aleme  öyle bir dalıyor ki unutuyor hakikati...Böyle zamanlarda bizi kendimize getiren eserleri görmek çok güzel ve bu güzel çalışma için Dursun Ali Erzincanlı ve bu kaliteli çalışmayı buraya ekleyen m1gin'den Allah razı olsun...İnşirah duası çok hoşmuş.Şurası çok güzel:
   "....Ruhum susamış suya kalbim özler seni.Gözlerimi senin sevdiğin şeylere çevirdim.Kulaklarımı seni çağıranın ülkesine bıraktım ve susayan bir toprak gibi bitkin kaldım.Kalbimi senin yoluna koydum ve ellerimi senin dergahına açtım.Bundan sonrada sana gelecek senden isteyeceğim...Irmaklar senin hasretinden böyle çağlar.Deniz bu ayrılıktan böyle deli böyle dalgalı ve hüzünlü hep ağlamaklı...Kuşların ümidi sen...Bitkilerin neşesi, çiçeklerin rengi sen... ve insanların hiç bitmeyen duası sen...Rabbim Allahtır benim...Günahla örtülmüş varlığım içinde bir O'nun özlemidir beni yaşatan...Mevla! Beni kendine dost seçinceye kadar yaşat ve aşkınla yandığım bir anda al canımı....al ki, ölüm aşkımın adı olsun...." ...çok güzel yahu :) ...sen öyle nur... öyle rahmansın... öyle güzelsin ki...:)