Öncelikle bu harika yazının sahibesi hatip kardeşimi tebrik ederim, her ne kadar klavyenin tuşları bu kelimeleri oluştursa da ana etkenin güzel yüreğin olduğu hemen anlaşılıyor. Sonbaharı anımsatan kurumuş, duygu yapraklarını dökmüş, bize bir şeyler hissettirmeyen cümlelerin cirit attığı şu günümüzde böyle anlamlı yazılara oldukça ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum ki, sözcüklerimiz ilkbahara özenip renklensin.
Renklerin insanlar üzerindeki etkilerini uzmanlar araştıra dursun, biz hatip kardeşimin renklerine bürünelim. Ve her rengin kendine has bir güzelliği varken, onları sıcak ve soğuk olarak sınıflandırmaktan vazgeçelim.
Şimdi gelelim asıl konuya, akşamdan beri kulaklarım çınlıyor ve sebebini bulamamıştım, ta ki bu siteyi ziyaret edene kadar. (Aslınla burada gülen bir smiley kullanacaktım ama vazgeçtim, bütün gülücüklerimi yazının sonunda toptan sunacağım)
m1gin kardeşim yardım talebinde bulunmuş, bulunmuş bulunmasına da, aman efendim sayın z.sarı’nın yorumunu yormak ne haddimize. Gerçi yorulmadan da yorumlanmaz ama yine de bu beni aşar.
Lakin çenemde açılmışken birkaç kelime sarfedivereyim. (yazının sonu dedimdi ya )
Önce hâlet-i ruhiyemi ortama hazırlamam lazımdı z.sarı kardeşimin kelimelerini anlamlandırmak için, mor bir elbiseyle terasa çıktım, ılık rüzgara karışmak için, elime de bardak alıp hayalî çayımı yudumlar iken, kopyala-yapıştır hayatlar üzerine sohbete giriştim ben ve kendimle. Daha sonra mihmân-perver biri olarak dostlarımı(hatip,z.sarı,m1gin) hayalî olarak mihvân ettim. Aşk-ı muhabbet ile saba rüzgarı tadında konuştuk. Vayy bee bu görüntüyü zihin penceremden temâşâ etmek heyecanlandırdı beni. Eee bu muhabbeti kim yeğlemez.
Artık gülen smileylerimi toplu olarak sunabilirim :
Bu mesaj, abheri tarafından, 17.08.2009 19:36:16 itibariyle düzenlenmiştir.
