Yıllar yıllar önceydi, karanlık gecelerimi aydınlatan, bilgi aşkima kafi gelen, Türkiye'den, dünyadan, eskilerden, yenilerden nefis melodiler yayinlayan bir radyo programı öyle yer etmişti ki hayatıma. Dinleyemedigim zamanlar buyuk uzuntu yasiyor ve ertesi gün arkadaşımın kayıt yaptıgı kasetlere can atıyordum. O zamanlar teknoloji ve iletişim bu kadar gelişmiş degildi tabi, aklınıza gelen bir seyi iletmek icin haftalarca beklemeniz gerekebiliyordu (mektup yazmayı hala cok seviyorum o ayrı tabi)
Ulusal yayın yapan bir radyoyu çanak anten sayesinde, yaşadığım minicik kasabada dinleyebiliyordum ve yaşıtlarımın isteklerine bakınca kendimi biraz tuhaf buluyordum çünkü benim o zamanlar hayatta en cok istedigim sey o programi dinleyebilmekti. Ve bazen oyle buyuk engeller cikiyordu ki simdi burda anlatmayim onlari:) hadi itiraf edeyim bu yüzden cok ağladığım olmuştur:)
Günler boyle geçerken radyodan bazı duyurular oldu, artık dinleyici buluşmaları oluyordu ve ben bulunduğum yere yakın bir buluşma olması icin dua ediyordum çünkü öyle güzel çalısmalar yapılıyordu ki; depremzedelere yardım kampanyaları, cezaevlerine kurulan kitaplıklar, cocuk ve huzur evleri ziyaretleri, ağaç dikme programları, aynı sehirde olanların birlikte geçirdikleri kaliteli zamanlar vs. daha aklıma gelmeyen bir cok şey. Mesela bı defasında istanbul' da Dede Efendi'nin evini ziyaret etmiştik, Maraş'in ünü dünyaya yayılmış yuzelli yıllık pastanesinde turk sanat müziği eşliğinde dondurmalarımizi yemiştik;)
Nihayet bir gün yaşadığım kasabaya yakın ilde toplanmaya karar vermişlerdi, aynı programı dinleyip, henüz sadece gönüllerimizin tanışık olduğu bir gurup, nasıl mutlu oldugumu tahmin edersiniz. Bir sorun vardı ama ben hep ailemle gitmiştim sehire ve hic sehir icinde kendi basıma bir yere gitmemiştim kaldı ki otobüse bile binmemistim. Bu toplantılar sayesinde bütün bunları ve en önemlisi otobüsteki kırmızı ışık düğmesini öğrendim:)))
Biz o guzel insanlarla hala görüşüyoruz, hatta icimizden birlikte yasama karari alanlar bile oldu, ayri sehirlerde olmalarina ragmen;) Bazen uzaktan gozlemleyince hic de mutsuz gormuyorum onlari ve baslarda biraz tuhaf gelse de bu durum simdi normal karsiliyorum:))
MBirgin bu siteyi iyi ki kurmuş ve iyi ki sizleri tanimamiza vesile olmus! Ve hepinize cok teşekkürler bana hayatımın en anlamlı ve güzel yıllarını tekrar hatırlattığınız icin!!!
Bundan sonra sehir dısına çıkarsam ilk is burdan duyurup kendime bir site sakini mihmandar bulmak olacak ve lütfen yolu dusen herkeste bilsin ki burda kendileriyle tanışmayı bekleyen biri var:)
Not: Yanılmıyorsam burdaki ilk uzun yazım bu oldu:) nedenini bilmiyorum ama oldum olasi ortalıkta gözükmeyi cok sevmiyorum o yüzden epey ses etmeyebilirim ama davetim aklınızda olsun hani:)
Yazı karakterleri icin özür diliyorum ayrıca:(
Erciyes derler dagına
Çıkarlar hisarcik bağına
Manti ister tabağına
Gadalar alırlar uşaklarına
İlk kez denedim, bu dörtlük pek olmadı galiba ama mesaj ulaştı sanırım:)
Eyvallah:)
