Öyle bir şey değil ki bu bir an da silip atasın. Rehberden sihirli numarayı silmek, harflerin en güzel sıralanışını kazıdığın kâğıtları buruşturup çöpe atmak gibi basit değil. Bu daha farklı sanki içinde isteyerek büyüttüğün kanserli dokuyu uyuşturmadan kör bıçakla kesip atmak gibi bir duygu. Kısa sürede çok acı çektirir, hayata küstürür, en küçük şeyleri bile anlamsızlaştırır. Sorgular olursun her şeyi. Sonucu yaşarken bir an da sebeblerini aramaya koyulursun ama nafile. Hiç çıkış yolunun kalmadığını hissedersin. Göğüs kafesi yetmiyormuş gibi bir kafes daha eklenir göğsüne. Ağlayamazsın o an, utanırsın, feryat edemezsin. Kimsenin seni anlamadığını düşünürsün, tek âşık olan senmişsin gibi. En büyük aşk benimkisiydi dersin sanki bu dünyada Leyla ile Mecnun'dan habersizmişçesine.
Aniden müthiş aklının farkına varırsın, bir çıkış yolu bulma umuduyla son bir kez de ona başvurursun. Ve fırtınalı bir o kadarda dengesiz çekişme başlar gönlün ve mantığın arasında. Aslında mantık oldukça güçlüdür gönle nazaran ancak insan, doğuştan gönlüne sadıktır. Mantığın bir bir sıralamaya başlar numaralarını. Önce egonu şişirir, seni dünyanın merkezine yerleştirir. Beyninde ki sevgi bölgesine sayısız morfin iğneleri vurur. Sonra aşkın büyüsüne ve masumiyetine aldırmaksızın anılara saldırır, onları çirkinleştirir. En sonunda hafızandaki görüntüsünü bulanıklaştırıp unutturur. Gönlünse aklının bu hücumuna müdafaa etmekten kendi numaralarını sergileyememiştir bile. Bir anda sevinirsin çünkü aklın sayesinde âşık olduğun kişi artık nefret ettiğin kişi olmuştur ve onu düşünüp kahrolmuyorsundur artık. Evet, aklın başarmıştır seni bu dertten söküp almıştır. İçten içe gözyaşı döken gönlünü göremez olursun çünkü aklın bir an bile buna izin vermez.
Aklın elde ettiği galibiyetten kısacık bir süre sonra işler artık farklı bir boyut kazanır. Çünkü bütün yaptıklarında sadece mantığına danışman bir anda seni onun değil, onu senin sahibi haline sokmuştur. Bunu görmek müdahale edememek zaten kanatları kırılmış, bastırılmış ve iyice törpülenmiş olan biçare gönlüne büyük azap yaşatmakta ve sen bunu aklının gerdiği kalın perde sayesinde göremez hale gelmişsindir. Aklın da artık seni iyiden iyiye kumandası altına aldığının farkına varmıştır ve tek hâkim olmak için gönlüne son bir kez kökünden kazımak için saldırır ve sende aklının bu isteğine bağnazca karşılık verirsin. Aklın gönlünü öyle bir zindana atar ki ne ışık girer ne de ses çıkar. Artık bütün karşı cinsten nefret eder hale gelirsin. Onlara küfreden, aşağılayan biri olmuşsundur. Zaman sonra gereksinimlerin baş gösterir. Aklınla bir olup karşı cinsi yatağa atmak için türlü planlar yaparsın. Kalplere sevgi aşılayıp karşı cinsi kendine âşık edersin. Sonrada işin bitince ardına bakmaksızın gider, kalplerde dolması mümkün olmayan boşluklar açar ve de bununla gurur duyarsın.
Artık günlerin böyle devam eder aşk oyunları, şamata, eğlence derken kendini iyice aklına esir edersin. Ta ki o eski sevgiliyle karşılaşana kadar. Kafanın içinde şimşekler çakar, nabzın yükselir, kanının damarlarından taşıp vücudunda yol bilmeksizin dolandığını hissedersin. Mantığına ilk başvurduğunda ruhunu sevgilide bıraktığını unutmuştun ancak onu görünce yüce Ruh’un tekrar vücuduna girmiş ve etkilerini göstermiştir. Mantığın şoktadır uzun zamandır elinde tuttuğu seni kaybetmek istememekte bu yüzdende ona selam vermen yerine rezil etmen için baskı yapmakta ve bunun için türlü oyunlar anlatmaktadır sana. Ama sen kıpırdayamazsın bile, donup kalırsın bir kelime bile çıkaramazsın ağzından. Çünkü ruhun geri gelmiştir ve mantığının isteklerini yapmaman için seni sıkıca tutmaktadır. Bunun tek fırsat olduğunu bilen gönlün öylesine yüklenir ki tıkıldığı zindanın duvarlarına kalbinde, inanılmaz bir sızı hissedersin o an. İşte buna aşk denir.
Ömer SÜER
