Doğrusu zincire ben de katılacaktım... Lâkin olayı ISIK açısından düşününce, teşekkür ede ede bir hâl olabileceğini varsaydım ve ona acıdım! 
Fazla mahcup olmasındı, yani! 
Yani sıraya girsem, bana da ikram gelecek, besbelli. Yok yok, buna hakkım yok!. 
Biraz ileri geri konuşmuş gibi oldum; ama biraz da ISIK 'ın hoşgörülü ve ılımlı olmasından cesaret aldığımı hissediyorum. 
Değilse bir başka kişi -misal abheri- olsaydı; o zaman iki düşünür bir kelime yazardım yani!
İşte bu esnekliği ve hoşgörüsü için, ben ISIK 'a teşekkür etmek istiyorum. 
Malum, epey bir teşekkür dağıttı... Onun da ihtiyacı vardır belki. 
