üzüldüğüm sebebi yazmıyım ama o sebep yüzünden arada sırada kendime kızar abartıp kendimden nefret eder, değersiz hisseder ve mutsuz olurum. işte kendinden nefret etme gecelerinden birini geçirirken bir öğrencim bana çok güzel şeyler yazmış :) çok değerli olduğumu filan söylemiş :) o üzgün olduğumu bilemezdi tabi :) Allah'ın lütfuna bakar mısınız :) O, birisinin söylediklerini vesile kılarak mutlu olmamı sağladı yanlış düşündüğümü farkettirdi :D ben de o yüzden kendime haksızlık yapmayı bırakıp mutlu oldum :D