Kara Fatma ve Kara Hamdi'nin günlüğüne bayıldım gerçekten, öyle saf ve temiz duygularla anlatmış ki Kara Hamdi yaşadıklarını düşünürken tebessüm etmeden edemiyorsunuz :)
Günlüğü okuyunca yıllar önce karaladığım ve çocukça bulduğum ama halâ okuduğumda beni güldüren başrolde bıçağın olduğu mutfak eşyalarını konuşturduğum yazı geldi aklıma :)
Bende bu maceranın devamını okumak isterim. Teşekkürler acizgonul bu keyifli yazı için...
