Hoşbuldum sevgili abheri..
Ben de dört gözle kendimden bişeyler beklemekteyim.Şu sıralar ödevler finaller başımı ağrıtsa da yapmaya çalıştığım şeyler var.
Gerçi onlara da çok fazla çalıştığım söylenemez.Anlayacağınız ben fazlaca tembelleştim 
Bu seneki fuarda keşfettiğim şeyler beni çok heyecanlandırdı, çok hüzünlendirdi yer yer... Sahaflar tarafına geçtiğimde 1970'li yıllarda İstanbul sokaklarında -tin tin yürüyen hanımlar- gibi hissettim kendimi.Belki siz "ne alâka" gibi sorular yönelteceksiniz bana ama.. Ne bileyim işte... Bu şehirde her sokağa sanki o yılardan kalmışım gibi bakıp, gezdiğim yerlerde hüzünlü heyecanlar taşıyor olmam, orda da etkisini gösterdi.Biraz mazide yaşıyorum sanırım 
Na'payım? Ben de böyle biriyim...
Taş plağın sesi kulağıma ilk değdiğinde, Afrika belgesellerinde kendine saldıracak aslanı henüz farketmiş geyikler gibi oldum. 
Plağın başında ellili yaşlarda bir ağabey, etrafında bulunan biri çocuk biri genç diğeri de kendi yaşıtı olan adamcağızın istediği plağı dinlemeye başlamışlardı.Bir kaç metre uzaklarındaydım sadece.çakıldım ben oracığa baktım biraz dinledim dinledim.... (Nedense dalıp gitmek gelir hep öyle zamanlarda içimden) Ama gelin görün ki ağız tadıyla dalamadım bile 
Sağolsun arkadaşın çekiştirmesiyle gözüm arkamda yürüyüverdim öylece... Ama fuara dair unutamadığım tek mekandır orası...
Velhasıl böyle işte... İcraatler yakında gelicektir inşallah... Ben de gelicem...
Herkese selamlar muhabbetler...
