Adam, korkunc bir kazada kulaklarinin ikisini birden kaybetmistir.
Bu alisilmadik durum onu oldukca hassas ve alingan bir kisi yapmistir.
Kaza sonucu sigorta sirketinden aldigi rekor tazminat acisini oldukca hafifletmis ve
ona her zaman hayalini kurdugu isini kurma olanagi vermistir. Gelismekte olan kucuk
bir bilgisayar sirketini satin alir. Ancak hic yoneticilik deneyimi olmadigini gorur ve
birini ise almaya karar verir. uc tane aday secer ve her biriyle tek tek gorusur.
ilk aday oldukca iyidir ve adam onu sevmeye baslar. derken adaya sorar,

‘bende alisilmadik bir sey goruyor musun?’
adam yanitlar,
‘eger onu kastediyorsaniz, kulaklariniz yok.’
adam uzulmustur, derhal adayi odadan kovar.

ikinci aday, birinciden de iyidir. konusmanin devaminda adam ayni soruyu ona da sorar,
‘bende alisilmadik bir durum goruyor musun?’
aday, ‘evet’ der, ‘kulaklariniz yok!’
adam uzgun ve kizgin, onu da disari atar.

derken sira ucuncu adaya gelir. ucuncu bizim temel. tumunden de iyidir. (tabii ki) butun sorulara mukemmel yanitlar verir. adam heyecanla sorar,
‘bende, alisilmadik bir durum goruyor musun?’
temel, ‘evet, kontakt lens kullaniyorsunuz.’ der.
adam iyice heyecanlanmistir,
‘cok iyi! bu senin zeki biri oldugunu gosterir, nasil anladin?’
‘ula cok basit’ der temel… ‘kulaklarin olsaydi gozluk takardin!’