Askerlik sebebiyle ara vermiş olduğum aylık periyotlu "Enlem ve Boylam"ı, aylardır tekrar başlatmayı düşünüyorum.
Zaman sonra, yeni yılla birlikte başlarım, diye öteledim. Ve işte ilk ay bitiyor. Artık Şubat ayına kalacak, diyorum.
Ötelemenin sonu yok galiba. Bir söz oluşturmuştum geçmişte; iyi oturuyor:
Sonra, sonra diyenler; sonrasında sonrası olduğunu düşünmezler mi? 
Aslında ben de istiyorum "Enlem ve Boylam"ı başlatmayı. O zaman sorun neydi? Hazır şimdilerde vaktim de vardı.
Düşündüm... Bazı sebepler bulmuştum.
"Enlem ve Boylam"ı aslında mükemmeliyetçi takıntılarım dolayısıyla yıllar sonra başlatmıştım. İşte ilk neden. 
"Enlem ve Boylam"ı hazırlamam, gerçekten çok zamanımı alıyor. Yani ortalama bir saat süren programı hazırlamak, 40 saatten fazla sürüyordur sanırım. 
Bu durum zaman zaman iştahımı azaltıyor ve bıkkınlık oluşturuyor. 
Evet ilk etapta bulabildiğim sebepler bunlar. Konuyu başka açılardan düşünmeye devam ediyorum...
Bazen "Enlem ve Boylam"da önemsediğim bazı köşeler oluyor. O bölümleri ayrıca alıp değerlendirmeyi düşündüğüm oluyor. Ama ilgili bölüm zaten programın içerisinde olduğu için, bu çabamın gereksiz olduğu kanısına varıyorum.
Öte taraftan, şimdilerde başka bazı projeler düşünüyorum. Mesela kısa soluklu sesli hikayeler, anlatılar, okumalar...
Bunlardan beğendiklerimi ayrıca "Enlem ve Boylam"a da ekleyebilirdim.
Bu tür kısa soluklu çalışmaları da belli bir program adı altında, podcast olarak yayınlayabilirdim. Programa isim düşündüm bir süre.
Ancak "Enlem ve Boylam" bile beni çok yoruyorken; yeni bir podcast ile ilgilenebilir miydim? Hani belki şimdilerde uygunum; ama ileriyi de düşünmek gerek. 
Ve işte beni biraz sonra heyecanlandıracak bir fikir geldi aklıma: "Enlem ve Boylam"ın süresini azaltmak!
İlk etapta, "Enlem ve Boylam"ın formatına dokunmaya yanaşmak istemediysem de, düşünmeye devam ettikçe, bu fikir sevimli gelmeye başladı. 
Program süresinin yaklaşık bir saat oluşu, hazırlık sürecini ve işlemlerini hayli arttırdığı gibi, dinleyicinin de ilgiyle onu takip etmesini zorlaştırıyordu.
Ve karar verdim! Program süresi, ortalama 5-15 dakika sürecekti. 
Ve, emin olmamakla beraber, periyodu haftalık olabilirdi.
Ek olarak, ince eleyip sık dokuma takıntılarımı da biraz azaltmayı plânlıyorum. 
Bu yaklaşımım sonunda;
Köşeler yerine, her bölüm bir köşe olacaktı.
Yukarıda bahsetmiş olduğum kısa soluklu seslendirme çalışmaları bu şekilde değerlendirilebilecekti.
Benim işçiliğimi önemli ölçüde azaltacaktı. 
Dinlenmesi kolaylaşacaktı. 
Hadi hayırlısı...
Ne çok düşündüm, değil mi ama? 
