Yol gösterimleriniz ve değerlendirmeleriniz için teşekkürler değerli arkadaşlar...
Peder bey her zaman olduğu gibi burnunun dikine gitmeye devam etmiş ve faizli krediye de başvurmuş. Karşı çıkmam üzerine:
- "Evin tüm parasını bir defada ödeyeceğim, sana ne!" dedi.
- "O zaman evin tapusu da benim üzerime değil, senin üzerine olsun" dedim.
Böylece gerginlik yeniden tırmanışa geçti.
Peder: Sen adam olmazsın! Senin yüzünden herkes hakkımızda konuşuyor.
Ben: Başkalarının ne dediği umurumda değil.
Peder: Millet alay etsin bizimle... Dört duvar arasından çıkma, yokluk içinde sürün sen!
Ben: Ben halimden memnunum.
Peder: Senin yüzünden ayakta duracak halim kalmadı.
Ben: Her gün tarladasınız ama :)
Peder: Çalışmayayım; senin gibi boş oturayım değil mi?
Ben: Çalış ama biraz da öbür dünya için çalış.
Peder: Çalışmak da ibadettir. İnsanların hayırlısı onlara faydalı olandır, diyor Peygamber. Benim faydamın dokunduğu çok kimse var. Senin kime faydan dokunuyor?
Ben: Kur'an'ın meşru gördüğü şekilde iş yapsan bari. Krediyi faizsiz bir finans kurumundan alsaydın ya.
Peder: Faiz hakkında Kur'an'da topu topu 2-3 ayet var. Sen bütün emirlerini uyguladın da bunlar mı kaldı?
Zihniyet bozuk olunca ne anlatılabilir ki!?
Evi almalı mı, almamalı mı bilemiyorum... Hayrolsun bakalım. 
