Hani kalemi kuvvetli derler ya yüreğinden kopup gelenleri bir çırpıda kaleminden dökülenlere... KAlemi mi kuvvetli yüreği mi tartışılır ..:)
Ama ben onlardan olmadığım kesin... Allahım işte her meziyeti bir kişiye vermiyor
(mütevaziliğime de can kurban) 
Daha önce abherinin edebi ve duygu yüklü ,
Z sarının da çağlayan ırmaklar gibi coşkulu ve değme bilim kurgu romanlara taş çıkaran mistik yazılarını okumuştum...
Şimdi de beklediğim oldu aynı tad da iki yazıyla karşımıza çıktılar..
Ama diğer arkadaşlarda denemelerini göndermekle cidden önemli birşey başardılar.
En azından yazıyor olabilmek ne güzel...Bir fikri kağıda dökebilmek... ve onu başkalarıyla paylaşmak... fikriyle yarışabilmek...
Hepinizi tebrik ediyorum...
Ee bende boş durmadım ... Bütün bu güzel yazıların bana en güzel gelen cümlelerini seçtim... boşa yazılmadı bunca yazılan...
Her şeye rağmen, belki geç değildir hâlâ. Gerçekten suyu tertemiz yapmak istiyorsan ve sabrın varsa… “Benim kaderimdi” cümlesini silerek başlayabilirsin.Ve nefsinin elinden aklının ve ruhunun iplerini alarak...-------- vuslat nur.
‘Keşke’lerimi Geçmiş’e sigortalatmış, zararımın karşılığını ödeyemeyen sigortadan davacı olmamış, olamamıştım.-----------Z.sarı (tokat gibi söz-- n'oluyoruz diyosun..)
Beni içten içe kemiren bu “ben”liğe ne etmeli.. Parça parça sözler, titrek sesler, uzak diyarlara giden “ben”ler.. Tarifine en çok zorlandığım ve acısını en derinlerde hissettiğim ben.. Aynada bakmaya çekinen ben.. Sokak sokak benden kaçan ben.. Ve içi alev alev yanan ben...------ Lamelif...
Susuşlarımı konuşturan, yaralarıma merhem olan sımsıcacık yuvam... Gülbeşeker gönlün pak sureti; Anneler ------------hatip..
..( yazılar içinde içimi ısıtan en pembe yazı)
Yaklaşık iki dakika daha geçti; skor: Azim ve süreklilik berabere...----birgin sevgili böceği saygıyla anıyoruz bilime katkılarında dolayı..:)
Hep gökyüzünün güneşi sakındığı saatlerde, sökün eder kederler. Hep tutulmayan vaadlerde, sökün eder kederler.
Hep yapılmayan taatlerde sökün eder kederler ...Hep kulağımıza gelen naatlerde sökün eder kederler--------abheri (Ah hüzün hayatı anlamlı kılan belkide en köklü duygu)
Kamıştan kalemlerin yerini klavyeler aldı, benim gibi cahilleri irşat edecek bir mürşitten de mahrum kalındı. Ah ki ne ah! -------yaka
son olan yazı mıdır yazılara tepki midir anlayamadım ama olaki yazı olma ihtimaline karşı oyladım ve biraz kendine haksızlık yapmış yazar arkadaş..
Kamışla yazıp yüzyıllarca aydınlatan mürşitlerimize de sahip çıkacak klavyeyle yazan genç nesile de ihtiyacımız var...
