şimdi bizler hayatı anlam içerisine sokarken çok zorlanan bir nesil olduk..
hayat bizim için öteki ve ötekilerin hayatı oluverdi, beraberinde ben öznesi artık yok oldu, onun yerini e'na'lık aldı.
modern kumpas insanı kendi macro oyunlarına malzeme ederken değer yargı ve kayguları içki hayata meze olmaya başladı. bu zahir bizi derinden üzmeye ve bir o kadarda n' oluyoruz nereye n' hızla gidiyoruz kaygusunuda daha canlı bir hale getirdi.
insan bazen yazacak çok şeyinin olduğunu düşünürken hadi yazalım icrasına gelince birden duruverir parmaklarınız aklınız ve ruhunuz..
düşünün kafınızda konu belli kavramlar belli ama bir türlü yazıya dökülemiyor ve acı içinde n' oluyoruz sorusu insana bir kırpaç gibi olmadık yerlerine iniyor hani halk dilinde filancaya inme inmiş derler ya aynen öylr bir şey gibi..
hayatı illede anlam içinde yaşamak elzem midir
