bizler yani genc olmaya doğru koşar adım giderken bazı değerlerin önemini anlamak için uğraşırdık..
bazı değerler cephesel bir denge içinde irtifa kaybetmemesi gerken değerlerdir.en başında insan olmanın temeliydi bu değerler bize göre..bu değerlerden biride ''ecmain'' kavramıydı.bu kavram modernlik?! içinde küllenip gitti. terk etti bizleri kendi dehlizlerine çekildi..insan bazen bırakır gider bulunduğu ortamı zamanı bıkar çünkü fasit daiereler içinde hiçbir işe yaramama duygusu ile..ben kelimelere pek güvenmem şeyler gibidir, kelimeler civa gibi kalıp alırlar bulundukları zazamın ve ruhun şekline..kavramlarda sanki ruh varmıış gibi gelir bana.. ruh işin içine girince değer ve merhamette devreye girer..ecmain kavramı bir temenni ruh halidir..sözgelimi biri iyi bir temennnide bulunduğu zaman bu temennnin muhatapları ecmain derler..yani temenninin herkes için gecerliliği olsun arzusu ve iştiyakını vuragularlar ecmain diyenler..oppotünizm yoktur biz vardıre'na yoktur biz vardır ve bu bizin hoşluğu muhabbeti vardır...tüm insanlık için
Bu mesaj, epilog tarafından, 20.12.2009 17:09:26 itibariyle düzenlenmiştir.
