Her şeyin düzelmiş olması ne kadar güzel.
Görebiliyordum, güneşi hiç olmadığı kadar parlak, gökyüzünü olması gerektiği kadar büyük.
Renkler sarmıştı sanki gökyüzündeki kuşları ve beni. Kulağımda en sevdiğim melodi.
Burası olmak istediğim yerdi. Var olan tüm soruların cevabıydı karşımda olup biten.
Anlaşılan, gece sır bırakmadan gitmişti.
Zihnimde dağılmasına izin vermemek için iyice sıktım gözlerimi.
Durdum ve hissettim.
Sonra,
Son kez çektim, beni hayata bağlayan nefesi ve ardından tetiği.