Sahne 1;
Özlemle beklenen misafir eve davet edilir.Ama misafir soğuğa alışıktır, kanı soğuktur.Sıcak onun için bambaşka,hiçbilmediği bir şey demektir.Sıcak misafir için 'ölüm' demektir.
Sahne 2;
Umman kısa buluşmalar için bahaneler ürettiği misafiriyle kalmaya karar verir.Ama umman sıcağa alışıktır, kanı sıcaktır. Soğuk, umman için hiçbilmediği bir şey değildir ancak uzun süre dayanabileceği bir şeyde değildir.Soğuk umman için 'uyur gibi ölüme gitmek' demektir.
Sahne 3
Umman ve şehre gelen msafir bir anlaşmaya varırlar.Her birinin kendi yaşam alanlarında kalmasına dair bir anlaşma. Çünkü; her ikiside bilir ki, gerçek birliktelikler/dostluklar için mekan,zaman ve mesafelerin bir önemi yoktur.
Şu haliyle üçüncü sahneyi seçen bendeniz acımasız mı oluyorum yani?
Gelin! şu duruma başka isimler verelim.Mesela; 'anlaşarak ayrılma', 'rüyalarda buluşalım' ya da 'bir yeşilçam klasiği' gibi.
Onu tepeleme meselesine gelince, haklısınız, üzerinde yürürken çıkardığı homurtudan pek memnun olmadığı anlaşılıyordu.
Vaktinde imdadınıza yetişememiz bu görevin sevgili denizz e mahsus olduğu rahatlığına sahip olmamızdan kaynaklanıyor olabilir. Ama bendeniz ne zaman sizin safınıza geçmiştim ki? Hatırlayamadım!
Lehim meselesine gelince, 'yumuşak g kulağa daha yumuşak geliyor' desem inandırıcı olmayacaktır herhalde.Doğrusu doğru şeklini bilmediğimdendi.Sizden öğrenmiştik ama alışkanlıklarımızı değiştirmekte (bazen) zorlanıyoruz.Tamam bundan sonra leğim diyeceğiz.
Örgü meselesinde bendenizin ilk sırada olduğunu hatırlatırım.Tabi sevgili avbheri de kabul ederse.
Çocukluk başka bir şey, sevgili mbirgin. Sevdiği/bağlandığı şeyin nahoş tarafını görmüyür/duymuyor/hissetmiyor insan o çağlarda. Tavşanınızın koktuğunu hatırlamamanız çok normal.
Mesela bendenizin de bir zamanlar; tonton tavukları,paytak ördekelri .ve uzun mesafe uçuş denemeleri yapan keklikleri vardı.Bitlenmek pahasına onlarla yakın ve uzun zaman geçirirdim.Ve bendenizin hafızası da koku kaydı yapmamış.
.
