Berâti verilince özün, kasr-ı beden dar gelir ve çıkrığında düğümlenir içimde s ana giden yollarım...
Güzergâh-ı fâni de sırrın ifşasıyla alnımı vururum toprağa...
Ey Yâr kalb-i tohumlarımı serpiyorum çöllere...
Safa ve Merve arası testini doldurup sula çiğdemleri...çekirdeğimi patlat...
İbrahimî düşlerden uyandır beni...
Siyahî bir peçedir yüzümdeki...
tırnaklarımın arasında daha dün gibi gittiğin yolların tozu...
senden sonra yere kapandığım topraktan...
Yine hûn oldu gönül...yine devrildi üzerime "şehr-i yar".
..ve terkisinde bir hayatın yine dibine battım...
teri soğumadan ayrılıklarımın ,bileklerimden sızan kanı sürdüm avluna...
Boyası soldu gözlerimin,zehir yeşili dallarımdan serçeler yüz çevirdi...
nergizlerin boynu bükük...
göğün yanağından sızan bulut...hazana vurmuş dağ, taş, alem-i yan...
Nazar eylediğim ellerin şah damarımda...tez haber salına..vurula bu aşk'ın canı !...
Susun !...
Kulaklarınız sağır
Gözleriniz amâ olsun,
El yordamıyla bulun indiğiniz basamakları
Aşk karanlığınızı nura çevirmiyorsa
Aklınız kürsüden hala düşmemişse
Bir kadının gözlerindeki hüznü anlamıyorsanız
İşaret parmağınız kalbinizin kanayan yerinde değilse
Ve
göğün çanağından bir katre yağmur yağmamışsa üzerinize
geceyi çekmemişseniz uyku diye uyanık içinize
bütün isimleri unutup bir O’nu tesbih etmiyorsanız
ummanında bir kulaç dahi atamamışsanız secdesinde
açılmamışsa kuşluk vakti ellerinizyazık yazık
aşk tan nasib/sizsiniz !...
