Dur!
Tetiği çekme kardeşim!
İçerde çocuk uyuyor.
Şaka bir yana, paylaşımı "ne hoş yazıymış" diye okuyordum ki, son satıra gelince yüzümde gülümsemem dondu kaldı. Ürperdim.
Yazar belki de başka bir noktaya dikkat çekmek için yazmıştı bunu ama bendeki yansımaları farklı oldu...
Sanki hemen yakınımda bir cinayet işlendi ve ben engel olamadım. Kendini katleden bir katil...
Sonra ta uzaklardan bir çocuğun çığlığını duydum. Üzerine uzanan katil ele, tetiği çekmesin diye yalvarıyordu. Birinin ittiği hayata o, var gücüyle tutunuyordu...
Hangisi daha çok yaşamıştı?
Bir anlamı olmalıydı hayatın. Kaybettiklerinin bir nedeni olmalıydı. Kazandıklarının bir değeri...
Hayat, ölümü güzelleştirmekti belki de...
Bu mesaj, nefha tarafından, 05.02.2013 00:34:24 itibariyle düzenlenmiştir.
