Teşekkürler sevgili asmer, fikir alışverişine değer veren üyelerin bulunduğu bir sitede olmaktan mutluyum :)
Paylaştığınız şiir hoş gerçekten, duru bir anlatımı var. Özlediğimiz de bu galiba; duruluk… Şiirin bangır bangır bağırmasından ziyade naif fısıltılarla içimizi sarmasını seviyoruz.
Ancak günümüzdeki sözüm ona şairler, şiirlerini kelime dağarcığının ispat alanı olarak görüyor, vermek istediği duyguyu süsledikçe süslüyor.. Bu durumda şiir, şerbeti fazla kaçmış tatlı gibi insanın içini kıyıyor, okuyucuya bir lezzet vermiyor.
Halbuki ölçülü şiirden serbest şiire geçişin amacı da budur aslında. Serbest şiir günlük konuşmalara daha yakın, doğal, içten bir anlatımı içerir. Bu örneği Orhan Veli’nin şiirlerinde görmek mümkündür..
Esasında şairler kadar okuyuculara da iş düşüyor. Kendilerini şair ilan edenleri övgüye boğmak yerine, yapıcı eleştirilerle yol göstermek daha doğru olur diye düşünüyorum. Zaten eleştirilere kulaklarını tıkamış birinin de nitelikli ürün vermesi beklenemez.
