Dursun Ali Erzincan'lı "53 gün" şiirinin sonunda A. Muttalip amcanın Ebrehe'ye cevabını anlattıktan sonra;
"Ya Rabbi! eğer karanlık bir gürüh yeniden Kabe'ye saldıracak olursa ne olur ebabillerini gönderme. Son Muhammedi ruh kalıncaya kadar gönderme Ebebilleri" diyordu.
Bu şiir bir uyanışın adresini işaret etmede bence. Allah Müslümanlara bu kadar güç-imkan vermiş. Yüreklerini islama teslim edip "kardeşliği" bir hatırlasalar, birbirlerine düşmeseler, birbirlerini Efendimiz (sav) im deyimiyle " Bir vücudun azaları gibi" görebilseler, "Allah bize bu sorunları hep beraber çözebilmemiz için herşeyi vermiş, yeterki bir olalım" deseler ve olsalar tabiki,
İnanın İslam dünyası böyle ağlamıyacak. İnanın İslam topraklarına kimse kem bir gözle bakamıyacak. İnanın mazlumlar bizimle nefes alacak, buna inanalım. Allah İslam ülkelerinin başındakilere acil uyanışlar ihsan etsin. AMİN.
Bu arada Z.Sarı'yı güzel yazısı ve yüreği için tebrik etmek gerekiyor.
