Sayın Mehmet Çoğal,

Bu yazınızı geçen sene okumuş ve filmi çok merak etmiştim. İzlemek içinse bir kaç ay önce fırsatım oldu.

"Kendime bir güzellik" yaptım ve bu filmi seyrettim.

Çocuklar o kadar doğallar ki, her sahnede gerçek masumiyet ve temizliğin derinliğini hissediyorsunuz güzel gözlerinde.

Filmi bu kadar hissederek seyrettiren;  bizden, kendimizden çok şey barındırması içinde.

Sadece bir ayakkabından çıkılarak yapılmış film, birçok duyguyu veriyor en berraklığıyla.
Bir ayakkabı… Eskisi bile olmayınca olmuyor işte.

İki kardeşin en kardeş duyguları… Sevgileri, fedakarlıkları… “Yok” diye asileşmiyor, tek kelime bile etmiyorlar etrafa.  

Birincilik sevindirmeyebilir  her zaman. Ve her şey gördüğümüz gibi olmayabilir…
Çaresiz kalan, hüzünlü çocuk kalbini az sonra dünyalar kadar sevindirecek,  onca zaman mücadelesini verdiği şey yoldadır çünkü…

Filmin siteye eklenmiş olması çok güzel. Benim yaptığım gibi, insanlara bu filmin CD’nin olup olmadığını sormaktansa, buradan izlemek en kısa yol.  Geçen sene filmin videosu burada ekli değildi diye hatırlıyorum.  Yanlış mı hatırlıyorum acaba?

Bir de o miniklerin, güzel kıyafetleriyle okul bahçesinde sıra olmaları var ya, ortaokul yıllarıma götürdü beni. Çok mutlu oldum. Biz de o kadar sevimli miydik acaba...

Selametle kalın…