'Selam' diyeyim ve gülerek başlayayım yorumunuza cevap yazmaya...

Yanlış analamayın size değil kendi yazdığıma gülüyorum.Meseleye dair örnek verirken fazla içselleştirmiş ve (yine)örneğin içinde erimişim.Ben aslında taksi şoförü değilim.üstelik hiçde iyi araba kullanamam.Örneğin ilk cümlesinin sonuna'olsam' kelimesini eklemem gerekiyormuş. Neyi nasıl yazdığımız kim olduğumuzu anlatıyorsa Alelacele kurulmuş cümlelerimin beni hangi resme bürüdüğüne bir bakın!İyiki perilerden,cinlerden örnekler vermemişim...

Radyo programcılığınızın aşama aşama ilerleyebileceğini düşünerek sınıriçinden/yurdum insanından örnek vermiştim.

Hayale hayal ile uzuuun bir cevap veren (karşılaştığım) nadir insanlardansınız.Zahmet edip cevaplamışsınız o halde bu konuya bulduğum çözümü paylaşayım;cam kenarındaki arkadaşı rahatsız etmeyelim.Zaten ben bir süre sonra mekandan kovulurum.Neden mi?Ayrıntıcılığım tuttuğunda çekilmez olabiliyorum.Siz kayıt yaparken dayanamayıp müdahale edebilirim (sık sık) 'şurası şöyle olsaydı daha iyi olurdu'...gibilerinden.Üç beş derken dayanamayıp beni kapı dışarı edersiniz zaten.

Hepimizin yolu açık olsun!
Her insan bir yolda yürüdüğüne göre (taksi şoförü (o her kimse) araç yolunda, siz -yurt ve dünya genelinde- radyoculuk yolunda, bense
köyümün taşlı ve çamurlu yollarında)

Katedilen her yolun sonunda O'na (Allah a) ulaşmak dileğiyle...