TIK, TIK, TIK...
-KİM O?
-HAZIRLAN GİDİYORUZ.
-SEN KIMSIN? NEREYE GİDİYORUZ?
-SIRAN GELDI. GERÇEK EVINE GIDIYORUZ.
-GERÇEK EV MI? SEN! YOKSA!
-EVET. HADI GIDELIM.
-DUR BIR DAKIKA..BIR SURU YARIM İSİM VAR.
-İS YARIM KALMAZ. BIRILERI TAMAMLAR. OYALANMA ARTIK.
-COCUKLAR, ONLAR DAHA COK KÜÇÜK, BARI VEDALASSAYDIM.
-SEN OLMADAN DA BÜYÜRLER, HADI BEKLIYORLAR.
-BEKLIYORLAR MI? ONLAR DA KİM?
-GIDINCE GÖRÜRSÜN.
-ANLADIM. ANLADIM AMA KALBINI KIRIP, GÖNLÜNÜ ALAMADIKLARIM, IYILIGINI GÖRÜP, KARSILIK VEREMEDIKLERIM VAR. ANLAYACAGIN BORCLU GITMEK ISTEMIYORUM.
-BUNU ZAMANINDA DUSUNSEYDIN!
-ZAMANINDA MI? IYI DE BEN DAHA ZAMANIM VAR SANIYORDUM.
-HEPINIZ AYNISINIZ.. ZAMAN DEDIGIN, IÇINDE BULUNDUGUN AN.. BUNUN ÖTESI YOOOK....
- KESKE, KESKE....
-DEVAM ETME. BUGÜNU YASARKEN HEP YARIN VAR GIBI DAVRANDIN. ÜSTÜNDEKI ÜNIFORMANIN SORUMLULUKLARI VAR.. YERINE GETIRMEDIN.. BU SANA BIR UYARIYDI. SİMDI GİTMIYORUZ... AMA HER AN GİDEBILIRIZ.. BIR DAHA GELDIGIMDE ÖNÜNDE UMUT,ARKANDA PİŞMANLIK OLMASIN.....
Bu mesaj, m1gin tarafından, 11.03.2010 01:42:59 itibariyle düzenlenmiştir.
