'Ölüm bir çok oluştur' sözü ölümü on ikiden vurmuş ama öldürmemiş aksine yaşatmış...

Ölümü özleyenler için hasret yüklü bir gülümseme, ölümü anlayamayanlar için kocaman bir 'acaba?'bırakıyor dudaklarda...

'Bir babanın ölümü'yle ilgigli hissiyatlar ancak o yaşandığında anlaşılabilir...
Uzaklara gittiğinde 'nasıl olsa bir gün gelecek' diye beklemek gibi olmamalı. Ölüm, gideni beklemek gibi değil gitmeyi beklemek
gibi hasret yüklü olmalı.

Daha bir kaç ay önce uğurladığım 98 lik komşum/arkadaşımın ardından merdivende oturup kalmak,ona ağlamak yerine onu anlamak çabası olmalı..

Necip Fazıl ın ifadesiyle 'asude bahar ülkesi'

En sevgiliye kavuşmanın vizesi olmalı..

İlahi! Bizi 'yazısını' yaşayanlardan kıldığın gibi yazdıklarını yaşayanlardan da kıl!