Görüntülenme: 38104
Kiralık Ev Arama Püf Noktaları
2009/07/03 23:44
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Taşınmak ne zormuş arkadaş!? 

Günlerce kiralamak için, sahibinden kiralık ev ilanlarını turlayıp durdum. 
Son birkaç gündür, ayaklarıma kara sular ininceye kadar bir taraftan dolanıyor, diğer taraftan gördüğüm ilanlardaki numaraları arıyorum. 

Ancak ilk baştan not tutmayıp sadece hafızama güvenince, bana çok da uymayacak ilanları tekrar aradığım da oldu. 

Bugün, nereden aklıma geldiyse gözümü yükseklere diktim. 
Bu sayede diğer binaların, evime gelmek isteyen güneş ışınlarını engellemelerine bir nebze engel olmuş olabileceğimi düşündüm. Hal böyle olunca, evin pencerelerinin güneşin battığı yöne bakıp bakmadığına bakmaya başlar olum. 

Başta da söylediğim gibi, ekstra para ödemek istemediğim için sahibinden ilanları arıyordum. Elbette ki ev sahipleri bu konuda tecrübeli olmak zorunda değillerdi. Ve telefon numaralarını astıkları camın birkaç metre gerisinden okuyabiliyorlarsa, her şey tamam olabilirdi onlara göre.  
Bir de, en aşağıdan, apartmanın en üst katındaki pencerede küçücük yazılan bir telefon numarasını okumaya çalışan garibim kiracının halini düşünün! Herkes dürbünle dolaşmaz ki canım! 

Bazı ilanlarda da, kullanılan mürekkep dayanıklılık süresini aşmış olduğundan, silikleşen ilandaki belli belirsiz rakamları belirlemek için, dürbün yöntemine benzer bile olsa, bir çözüm gelmiyor aklıma. 

Sonuç olarak bugün, artık yeter dedim ve bulgularımı değerlendirmeye karar verdim. Sanırım yarın öbürgün karar vermiş ve yeni evime taşınmış olacağım. Sonra da bir sürü ıvır zıvır abonelik işleri, nakil işleri... 

Yüzleşeceklerim ayrı mesele ancak, beni, bunca yüzleştiklerimden daha çok keyifsizlendiren; bu kiralık ev arama olayını "Haftanın Projesi" olarak önceden belirlemeyi akletmemiş olmam. 

Ne olurdu önceden aklıma gelseydi ve ben çektiğim bunca zahmeti eğlenerek göğüsleseydim! 

İngilizce kelime ezberleme oyunu: vav.mbirgin.com
Taşınış Vesilesiyle Tanışış
2009/07/09 23:48
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Kiralık ev aramaya devam ederken, üst katların birinde telefon numaralarının küçücük şekilde yazılı olduğu bir ilan görüyorum. Yaklaşıyorum, uzaklaşıyorum, odaklanıyorum ama numarayı bir türlü saptayamıyorum. Yoldan geçen birine numarayı görüp göremediğini soruyorum. Gözlüğünün yanında olmadığını söylüyor...

"Acaba dairenin kapısında da bu ilân asılı mıdır ki?" diye iç geçiriyor ve apartmana giriyorum. Asansörle üst katlara çıkıyor, ancak bir şey elde edemeden gerisin geri iniyorum. Ve tekrar numarayı okumaya çalışıyorum. Bazı rakamları teşhis edebiliyorum; ancak tümünden emin olamıyordum.
Ve, çözümleyebildiğim kadarıyla ortaya çıkan numarayı arama cesaretini gösteriyorum.
Telefon çalıyor... Telefon meşgule alınıyor... Fazlaca üstelemiyorum; zira emin değildim zaten.

Bu ilânın üzerinde fazlaca durduğumu farkedip geçiyorum. Derken, yanıt vermeyen numaradan aranıyorum. Biraz tedirginleşiyorum; zira ya tutarsa diye aradığım bir numaraydı ve sanırım tutmamıştı. Özür dileyebilir ve kapatabilirdim; açıklama yapmama gerek yoktu galiba. Ama ya doğru numara idiyse? En iyisi "kiralık ilanınız için aramıştım" demekti. Ve öyle de yaptım. Karşı taraftan onay alınca, numarayı tutturmuş olduğumu anladım ve içten içe kendime bir "aferin!" çektim. Özgüvenim artmıştı. Ve keyifli bir edâ ile, hatta ara ara espriler yaparak telefonda konuşmaya başladım. Mesela dedim ki;

- Hocam, şayet ben bu evi kiralamayacak olsam, siz ilanınızdaki telefon numaralarını büyütün ve belirgenleştirin. Değilse, hiç arayanınız olmayabilir. 

Baktım karşı taraftan da espriler gelmeye başladı... Böylece ortalama 30 saniye bile sürmeyen bu türlü telefon görüşmelerimin aksine, bu görüşme 6-7 dakika sürmüştü.
Bir ara uzattığımı ve bunun kontörlerime mal olduğunu; dolayısıyla bitirmemin uygun olacağını düşündüysem de, arayanın karşı taraf olduğunu farkedip, rahat nefes aldım. 

Bu telefon görüşmesinde, görüştüğüm kişinin aracı olduğunu; evin asıl sahibinin onun bir arkadaşı olduğunu, şimdiki kiracının 315 TL ödediğini ve ev sahibinin kirayı biraz daha arttırmak istediğini öğreniyorum. Oysa ki oralarda 300 TL'ye çok kolay bulunabilirdi. Ve benim ödeyeceğim maksimum değerin bu olduğunu ifade ettim. Ev, arkadaşının olduğu için ona sorması gerektiğini ifade etmişti. Arada ne iş yaptığımı sormuştu. Cevapladıktan sonra muhabbetten istifade ile ben de kendisinin ve ev sahibinin mesleklerini sordum. Ev sahibinin astsubay, kendisinin ise subay olduğunu söyledi. Bir an, "komutanım" demeli miyim ki, diye iç geçirdiysem de; askerlik bitti, sivilim artık diye düşünerek, "hocam" demeyi sürdürdüm.
Vaktiyle askerde, biz üniversiteliliere "hocam" ifadesini unutturmak için özel eğitim vermişlerdi.

Ve akşam, ev sahibiyle görüşmelerinin sonucunu öğrenmek için tekrar arıyorum. Karşı taraf meşgule alıyor telefonu. Ama birkaç saniye sonra arıyor... Lâflamaya başlıyoruz... Muhabbet uzadıkça uzuyor. Ve an geliyor görüşme pat diye sonlanıyor.
Benim telefonun süre kısıtlama özelliği var. Ve ben bunu 10 dakikaya ayarlamış durumdayım. Bu yüzden, çok defa arkadaşların yüzlerine kapanır telefon. Birçok defa kendilerinden tepki almış olsam da, bu kısıtlamayı iptal etmedim.

- Biz biliyoruz; ama bilmeyenlere karşı ayıp olur, diye uyarmışlardı.
- Zaten telefonda 10 dakika gibi uzun bir süre görüştüğüm kimselerle bir muhabbetim oluşmuş demektir, diye kendimi savunuyor ve kısıtlamayı sürdürüyordum. 

Ama işte şimdi, kendimi kötü hissetmiştim. Hemen atak yaparak arıyorum. Ama karşı taraf meşgule alıyor. Kızmış mıydı yoksa? Ayıp olduğu kesindi. Keşke bir açıklama yapabilseydim... Keyfim kaçmıştı... Derken, karşı tarafın aramasıyla keyfim yerine geliyor... Şarjımın bitip bitmediğini soruyor... Ben de açıklıkla durumu açıklıyorum. Gülüyor ve bu uygulamamı beğendiğini ifade ederek destek çıkıyor... Ve muhabbete kaldığımız yerden devam ediyoruz... Derken, benim telefon yine kapanıyor. Karşı taraf arıyor hemen... Ben daha ilk ağızda özür dileyip telefonun sözü edilen kısıtlamasını ifade ederken; "alıştık artık" cevabını alıyor ve kahkaha atmaya başlıyorum. 

Ve muhabbet sırasında tanışıklığımızı ilerletiyoruz...
Subay olduğunu söylemişti, ama rütbesi ne idi ki? 

- Teğmen filan mısınız, rütbeniz nedir, diye sordum. Güldü ve
- Yok ya, yarbayım ben, yaşım kırkı aşkın, dedi. Şaşırmıştım!
- Hadi ya!? Sesiniz çok genç geliyor halbuki, dedim.
- Ee, hergün hoplayıp zıplıyoruz, spor yapıyoruz, dedi.

O anda, biraz daha derli toplu olmaya dikkat etmelimiyim ki, diye iç geçirdiysem de, akışına bırakmaya karar verdim. 

Muhabbet arasında, ev sahibinin, kiranın tam gününde yatırılmasına çok dikkat ettiğini ve bunu bilmemi istediğini söyledi. Ben de eğlencesine, ödeyemem halinde ne yapılabileceğini sordum. Eşyalarımın haczedilebileceğini söyledi.
Dedim ki;
- Eşyalarımın tümü bir kira bedeli etmez. Benim eşyalar altı üstü, bir yer minderi, bir kilim, bir battaniye ve birkaç mutfak araç gerecidir. 

Misafirlerimin nereye oturduğunu sordu. Cevap verdim:

- Benim gibi yer minderine. Zaten fazla olmayan misafirlerim, beni tanıyanlar oldukları için bir sorun yoktu.

Sahi bir de, geçici süreyle yanıma yerleşen bir arkadaştan kalma kullanmadığım bir kanepenin varlığından söz ettim. Ve o kanepeyi elden çıkarmayı ya da bir ihtimal yeni eve taşıyan birileri olursa götürebileceğimi söyledim.

- Dursun ya, bakarsın misafir geliriz, dedi.

Bu noktada, bir sürü evde bulunan ve kullanılmayan eşyaların süs niyetine barındırılmasının gereksizliği meselesine kaydı muhabbetimiz.

Bu arada ismini kullanarak, cümlelerimin anlaşılırlığını arttırmak ve kuruluşunu kolaylaştırmayı neden sağlamıyorum ki sanki!? 
Ünvanını nasıl kullanacağımı bilmediğimden olabilir. Şöyle olabilir mi ki;
- Mehmet Hocam... Hayır.
- Mehmet Komutan... Hayır.
- Mehmet Bey... Pek uymadı gibi... Ama yine de bunu kullanayım. 

Ev sahibiyle anlaşmamız halinde, Mehmet Bey ile yarın öbürgün yüzyüze görüşmemiz kaçınılmazdı. Ve bunca keyifli muhabbetten sonra, enteresan tipli beni görünce şaşırmaması için, biraz biraz sıradışı kılık kıyafetimden ve şapkamdan bahsettim. 
Anlayışla karşıladı ve bunun kendi tercihim olduğunu, kendi bileceğim bir mesele olduğunu ifade etti.  
Beni görmediği için böyle düşünmesinin normal olduğunu söyledim... 

Daha sonra www.mbirgin.com 'dan bahsettim...

Bu arada, ev sahibi ile görüşeceğini ve kirayı 300'e indirmeye çalışacağını söyledi.
Ben de, çok üstelememesini; ev sahibinin içinden gelmiyorsa, kendisinin hatırı için kabul etmesini istemediğimi ve o bölgede bu fiyata bulabileceğimi söyledim.

Ve ertesi sabah, ev sahibiyle görüşmesinin sonucunu sormak için Mehmet Bey'i aradım. Meşgule aldı ve birkaç saniye sonra kendisi aradı.
Ev sahibiyle henüz görüşmediğini ama birazdan görüşebileceğini söyledi. Ve, bilgisayar başında olduğunu belirtti ve sitenin adresi sordu. Söyledim...
"Burada takılardan filan bahsediliyor", dedi. "Nasıl yani?", dedim ve adresi kodladım.
Doğru yerdeymiş... Ama "takı" yerine "takıntı" olması gerektiğini ifade ettim. 

Ve Mehmet Bey resimlerimi görüyor... 
Şapkamı biraz garipsiyor... Ben başlıyorum şapkayla tanışıklığımızı anlatmaya...

Hocam, yıllar önce asker şapkasına benzer normal şapka kullandım bir süre... Ama yaz günü, daha çok ikindi suları, ilerlediğiniz yöne bağlı olarak güneş ışınları yanlardan akın edebiliyorlar. İşte öyle bir durumda ben şapkamın ucunu o yöne çevirirdim... İlerleme yönüm her değiştiğinde şapkayı yine ayarlamam gerekiyordu. Bir de, yamuk durmasının çirkin görünüyor olması büyük ihtimal idi.
Zaman sonra düşündüm, neden her tarafı saçaklı bir şapka kullanmıyorum ki!? 
Ve işte o zaman, bu tarz şapkalarla dost olduk.

Bir de şapka ile ilk tanışıklığımızı anlatayım....
Üniversitede saç uzatma iştahım doğmuştu ve uzatmaya başlamıştım. Ancak saçlar, henüz arkadan bağlanacak kadar uzun; ancak rahat duracak kadar da kısa olmadıkları bir zamanda onları kontrol altında tutacak bir çözüm arayışı içerisine girmiştim ve şapka ile tanışmıştım. O gün bu gündür, şapka ile sıkı fıkıyızdır. 

Bu noktada Mehmet Bey devreye giriyor:
- Saç dağınıklığını ve taranmamış saçları da örtbas ediyor, değil mi, diyor. Kahkaha atıyorum.... 
- Tam isabet Hocam, diyorum ve devam ediyorum:
- Mesela bakkaldan bir ekmek almam gerekiyor... Uzun saçı taramak hem yorucu, hem de zaman alıyor... Taramayla uğrşamam... Öyle bir durumda takıyorum takkeyi ve gidiyorum bakkala, alıp geliyorum istediklerimi... 

Aralarda benim telefon kapanıyor birkaç kez... Ama yılmıyoruz... Kaldığımız yerden muhabbete devam... 

Ve Mehmet Bey, siteye üyelik şartı olup olmadığını soruyor... İstekli olmak yetiyordu... Ve, www.mbirgin.com bir değerli üyeye daha sahip oluyor...

Neyse... Mehmet Bey, ev sahibiyle konuşup bana döneceğini söylüyor...

Dakikalar sonra beni arıyor... Sesinden hafif durgun olduğu hissediliyordu...

- Ya sen diğer alternatifleri değerlendir... Bizimkisi cimrinin biri. Şimdiki kirayı da arttıracakmış, dedi.
- Sağlık olsun Hocam, dedim. Bu sefer görüşmeyi bir an önce bitirmek ister gibiydi.
- Seninle tanıştığıma memnun oldum, dedi.
- Ben de çok memnun oldum Hocam, dedim.
Ve görüşme sonlandı...

Saatler sonra ben ilan asılı diğer evlere bakmaya giderken, telefonum çaldı. Mehmet Bey idi arayan. Ne yaptığımı sordu. Hatta internetten araştırma yapmış ve bana uygun olabilecek bazı ev seçeneklerini söylemeye başladı. Kendimi garip hissettim... 
- Hocam utandırıyorsunuz ya! Benim için internetten araştırma mı yaptınız, dedim.
- Yapacağız tabi, seni yarı yolda mı bırakalım, dedi.
- Hocam zahmet etmeyin siz, ben diğer seçeneklere bakmaya gidiyorum, dedim.
- Sonucu bildir, tamam mı, dedi.
- Tamam Hocam, çok teşekkür ederim, dedim.

Ve, akşam eve döndüm. Mehmet Bey'e de rapor vereyim, dedim ve onu aradım. Her zamanki gibi meşgule alıp kendisi aradı ve ne olup bittiğini sordu. Ben de anlatmaya başladım:

Hocam, hani 280 TL'lik  ev vardı ya. Her şey tamam, evi tutacaktım ki; ev sahibi kontratı bir yıllık yapacağını ve benim daha erken ayrılamayacağımı söyledi. Ben de, erken çıkmak gibi bir düşüncem olmadığını, yine de erken çıkacak olursam bir ay önceden haber vererek çıkabilme hakkımın olması gerektiğini ifade ettim.
Diğer türlü, kendimi o evde oturmak zorunda, bir nevi hapiste imişim gibi hissedebilirdim. 
Ev sahibi, erken çıkmam durumunda kalan ayların kiralarını tahsil edeceğini söyleyince anlaşamadık.

Oradan uçtaki 270 TL'lik eve gittim. Telefonla arayıp görüştüm. Adam İstanbul'da olduğunu ve ancak birkaç gün sonra gelebileceğini söyledi. Ben de şimdiki evimin süresinin dolduğunu ve bir an önce çıkmam gerektiğini ifade ettim ve ekledim. Olmazsa ben kapıcıdaki anahtarı alıp eve yerleşmeyi, kendisi gelince de işlemleri halletmeyi önerdim. Kabul etti.

Sonunda bir ev tutmuştum... Hafiflemiştim... Onca yorgunluğumu unutmuştum. Yine de bedenimi biraz dinlendirsem fena olmayacaktı. Bir alışveriş merkezine uğrayıp bir şeyler aldıktan sonra dinlenmek üzere eve geçmeyi düşündüğüm sırada, yeni anlaştığımız evin sahibinin beni aradığını farkettim.

- Mustafa Bey, siz yalnız kalacaktınız, değil mi, diye sordu.
- Evet, dedim
- Komşular beni aradı ve aile istediklerini söylediler, dedi.
- Anlıyorum, dedim.

Sinirlenmiştim... Halbuki yalnız kalacağımı ev sahibine söylemiştim. Uzatmak istemedim.
Evi kapıcı ile gezmiştik. Tipimi beğenmemiş olması ve evi tutmak istediğimi komşulara söylemiş olması muhtemeldi. 

Neyse... Dinlenmekten vazgeçip, tekrar ev arama yoluna koyuldum. Bu kez biraz öfkeliydim üstelik. Kira fiyatını öğrenip, hemen ardından yalnız kalacağımı ve bunun bir sorun oluşturup oluşturmayacağını soruyoruyordum artık! 

Ve sonunda 300 TL'lik eve 1.000 TL depozito isteyen bir ev sahibiyle anlaştım. Tabiki depozitoyu ortalama olan bir kira bedeline düşürdükten sonra. 

Mehmet Bey ile bu görüşmemizde, kendisiyle tanışıklığımızı yazıya dökmek ve internete eklemek hakkındaki fikrini soruyorum. Gülüyor... Onay veriyor... Yayınlanınca, kendisine de adresi iletmemi istiyor... 

Yazı hayli uzun oldu galiba. Son olarak ilgilenmeyi sevmediğim resmi işlere de kısaca değineyim. Elektrik, su, telefon, internet abonelikleriyle uğraşmam gerekiyordu. Eskilerini kapattırıp yeni abonelikleri başlatmam ya da nakletmem gerekiyordu. Bunun için bir sürü ıvır zıvır formalitelere katlanmak durumundaydım. Sinir bir şey... 

Yeni elektrik aboneliği için bir miktar depozito ücreti ödeniyor. Ben, kapattıracağım abonelikten alacağımı, yeni abonelik için yatırarak bu işlemi halledebileceğimi düşünürken; aldığımın, ödeyeceğimin dörtte biri olduğunu görüyor ve mecburen elimi cüzdanımdaki son banknotlara atıyorum. 

Su sayacının kartlı olması hasebiyle, yeni aboneliğe gerek olmayışı bir nebze olsun mutlu ediyor beni.
Yine de eski su aboneliğini kapattırmak için mecburen ilgili yere gidiyorum.
Su aboneliğini kapattırırken aldığım depozito miktarı, yatırdığım rakamdı.

Yıllar önce, Konya'daki su aboneliğimi kapattırırken karşılaştığım takdire şâyan uygulamayı anımsadım:
Diyelim ki ben, bir-iki sene önce depozito bedeli olarak 10 TL ödemiş olayım. Zaman sonra, aboneliğimi kapattırırken, yeni abonelik için depozito bedeli 30 TL olsun. Bu durumda Konya'da bana iade edilecek miktar 30 TL üzerinden hesaplanmış gibi oluyordu. Oysa Ankara'da, eski ödediğim miktar olan 10 TL üzerinden hesaplanmış oluyor.

Konya ile Ankara arasında başka başka hususlarda da zaman zaman kıyas yaptığım oluyor. Her defasında da Konya'nın açık fark ile önde olduğunu düşünüyorum. 
En basitinden ulaşım... Konya'da sabaha kadar tramvay çalışıyor... Müthiş bir şey bu. 
Sonra, mesela Konya'da yaz günleri alışveriş merkezleri gece saat 24 sularına kadar açık olabiliyorlarken; Ankara'da 22'de kapanmış oluyor.

Ara ara Konya'yı özlediğimi hissediyorum. 

Ankara'nın başkent olması ve benim ilgilendiğim alandaki iş imkânlarının biraz iyi olması dışında benim ilgimi çeken bir numarası yok.

Neyse konuğumuza dönelim ve finali Mehmet Bey ile yapalım... 
Kendisi hayli keyifli ve mütevazi bir insan... Gerçi keyifli ve muhabbetşinas olduğunu kendisine söylediğimde, bunun benden kaynaklandığını ve bu yüzden keyifli olduğunu söyledi. 

Elimde potansiyel arzeden öyle bir cevap bulunduktan sonra, onu kullanarak kendime de pay çıkarmadan duramazdım herhalde. 

Bitireceğim, bitireceğim diyorum; ama habire aklıma bir şeyler geliyor. 

İki gün önce en uzun telefon görüşmemizi yaptık. Telefon 10 dakikada bir kapansa da, bir saati aşkın bir süre boyunca konuştuk.  Ve işte bu görüşmeden notlar...

- Yazı ne oldu Mustafa? Ara ara sitene girip bakıyorum, yayınlanmış mı diye. 
- Hocam ben aylarca düşündükten sonra taşınabildim. Dilerim internetim benim kadar düşünceye önem vermiyor olsun ve bir an önce taşınsın! Ama yazıyı hazırladım... Düzenlendikten sonra yayına hazır hâle gelecek. Yayınlanınca ben size bilgi veririm. 

İlerleyen dakikalarda konu, bir şekilde Diyojen'e geldi.
- Hocam, isterseniz bir ara canlandırmasını yapalım. Zaten Diyojen rolü de bana epey uyar hani. Siz de Büyük İskender'i canlandırdınız mı olay tamamdır. Ve ben size, o ünlü "Gölge etme, başka ihsan istemem!" sözünü söylerim, diyorum. 
- Bende de biraz Diyojen ruhu var, diyor. 

Bu noktada, daha önce "Özellikli Eserler Dizisi"ne eklemiş olduğum, BaBa Zula'nın "İskender" adlı müzikal anlatı tadındaki çalışmalarında geçen bir bölümü anlattım:

- Hocam, Diyojen'in su içtiği bir kabı varmış... Birgün çocukları çeşmeden elleriyle su içerken görmüş ve 'Çocuklar, kap olmadan elleriyle su içebildiklerine göre, benim de bu kaba ihtiyacım yok!' demiş ve kabını da atmış. 
- Yapma ya!? 
- Ya! 

-----------------------------------
M. Birgin (Temmuz 2009)

Bu mesaj, m1gin tarafından, 10.07.2009 09:29:15 itibariyle düzenlenmiştir.
İngilizce kelime ezberleme oyunu: vav.mbirgin.com
Başlangıç
2009/07/10 2:18
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

İlginç bir tanışma hikayesi,o kadar sohbet etmeye o evi tutamamak daha da ilginç.

O insanla tanışıp güzel bir dostluk nasibinizde varmış ev bir nevi aracı olmuş anlaşılan.

Kendisi telefonla saatlerce konuşmasının ya da siz aradığınızda meşgule alıp sizi geri aramasının sırrını bizimle paylaşırmı acaba?Bir saat cep telefonu ile konuşmak  Türkiye şartlarında hiç kolay değil

Bende sanırım bunca görüşmeden sonra ev garantidir deyip,yanılanlardanım =)

Bende çok konuşan biri olarak telefon kullanmam;yani en azından kendime ait bir telefonum yoktu şu son bir aya kadar.Nasıl oluyorda çok konuşup telefon sahibi olamamak?sorularına sıkça cvp vermek artık cansıkıcı olmaya başlamıştı hani.Ama inanın benim hemen hemen enkısa telefon görüşmelerim 20 dakikadır =)DEĞERLİ M1GİN ABİM SİZİ TEBRİK EDERİM NASIL BAŞARIYORSUNUZ DOĞRUSU ŞAŞIRDIM =)

Telefon kullanmamak çok güzel bir duygu =)

Mehmet Bey ile sonraki görüşmelerimizin birinde citizen'in sorusunu yönelttim kendisine. 

"Kendisi telefonla saatlerce konuşmasının ya da siz aradığınızda meşgule alıp sizi geri aramasının sırrını bizimle paylaşırmı acaba?Bir saat cep telefonu ile konuşmak Türkiye şartlarında hiç kolay değil"

- E, dedi; şimdilerde o kadar çok kampanya var ki! 

İlerleyen dakikalarda, benim telefon birkaç kez kapananınca, dayanamadı ve

- Yahu Mustafa, şu 10 dakika sınırını biraz arttırsan... Baksana, Z.SARI bile en az 20 dakika konuşuyormuş, dedi.  - Hocam, dedim ben de; beni Z.SARI ile kıyaslamanız bir kere hata.

O, çok muhabbet bir insan. Ve öyle bir kişiliğin, yakın zamana kadar telefon kullanmıyor oluşu, şaşılacak şey! 
(Beni kendisiyle kıyaslamaya yeltenen Z.SARI da sanırım cevabını almış oldu. 
Ne yani ben, daha mı konuşkan duruyorum? )


Kendisi buradaki uzun yazıyı bir taraftan okurken, bir taraftan da onunla telefonda sohbet ediyorduk. 

- Hocam, dedim; maşallah bu ne yetenek; birkaç işi eş zamanlı olarak yapabiliyorsunuz. 

- Estağfirullah, dedi. Ama dayanamadı ve ekledi: 
- Çok daha fazla işi bir arada yapıyoruz; yapmak zorunda kalıyoruz. 

- Hocam, ama bu sefer farklı bir uygulamayla yüzleşeceksiniz. Yazıyı okumayı bitirdiğinizde, "Okuduğumuzu Anladık mı, Cevap Verelim" tadında sorular sizi bekliyor olacak! 

- Yapma ya! 

- Ya! 

Ve, uygulamadan yüksek olmasa da, geçer not alabildi. 

Bu mesaj, m1gin tarafından, 21.07.2009 22:48:31 itibariyle düzenlenmiştir.
İngilizce kelime ezberleme oyunu: vav.mbirgin.com
Kim daha konuşkan? -mini anket =)
2009/07/23 17:48
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Değerli m1gin abim;

Baksana, Z.SARI bile en az 20 dakika konuşuyormuş, dedi. - Hocam, dedim ben de; beni Z.SARI ile kıyaslamanız bir kere hata.

O, çok muhabbet bir insan. Ve öyle bir kişiliğin, yakın zamana kadar telefon kullanmıyor oluşu, şaşılacak şey!
(Beni kendisiyle kıyaslamaya yeltenen Z.SARI da sanırım cevabını almış oldu.
Ne yani ben, daha mı konuşkan duruyorum? )

Değerli abim haklısınız ben sizin ile kıyaslanamam.Sizin gibi değerli şahısları örnek alarak Hayat yolculuğunu daha eğlenceli,öğretici geçmeye çabalayanlardanım.Sizin gibi saygın kişilik  ve akıllı olmak için daha çooook yol katetmem gerekiyor =) İyi koşucuyumdur ha Siz yaşlandığınız da ben yanınızda size baston tutacağım abisi ozaman sizden nasıhat alır; Telefon Muhabbetlerı baslığındaki anılarınızı dinlerim

Ne yani ben, daha mı konuşkan duruyorum? ) sorunuza da gelince
 

Hadi bu soruya sitedeki üyeler cevap versin...Sayın BİRGİN mi,Sayın SARI mı çok konuşkan?

Kazanır ya da kaybedersem benim hissem ne olacak?

Bu mesaj, Z.SARI tarafından, 23.07.2009 17:51:00 itibariyle düzenlenmiştir.
Yarışma
2009/07/23 19:15
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Ey Z.SARI, benim söylediklerimi neden evirip çeviriyorsunuz ya! 

Aklınız sıra beni yaşlandırıp kendiniz genç kalacaksınız... Var mı öyle bolluk? 

Benim "yaşlanırken yaşlandırma" özelliğine haiz olduğumu bilmiyor muydunuz yoksa? 

Doğrusu sizinle kıyaslanmak istemem! 
Kıyas hususunda zor durumda kalırsam, sadece bilgisayar programlama konusunda kıyaslanmayı kabul edebilirim. 
Ne yani, insan kaybedeceğini bildiği yarışa girişir mi? Haksız mıyım arkadaşlar? 
Baksanıza, Z.SARI kendinden emin olduğu için, ödülü dahi merak ediyor. 

İngilizce kelime ezberleme oyunu: vav.mbirgin.com
Ankete küçük bir katkı
2009/07/23 20:03
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! 7,5 (1 oy)

Takip edebildiğim kadarıyla bir yorum yapayım dedim ama bu kadar zorlanacağımı düşünmemiştim doğrusu :))

Tam diyecek oluyorum m1gin kardeş daha konuşkan ama hemen z.sarı kardeşimin yazdıkları gözümün önüne geliyor ve beni bu kararımdan vazgeçiriyor :))

Yani sizin anlayacağınız m1gin ve z.sarı ile karşılıklı sohbet etme şerefine nail olamadığım için net bir sonuca ulaşamadım ama şuna eminim ki ikisi de çok yazışkan

Değerli m1gin abim demiş ki;

Benim "yaşlanırken yaşlandırma" özelliğine haiz olduğumu bilmiyor muydunuz yoksa?

el cevap;Hayır bilmiyordum,fakat şimdi öğrenmiş oldum = ) Olsun biz yinede yaşlanana değil yaşlandırana bakarız abisi = )

( elbette fiziki gençlik bir yana ruhun da genç olması önemli; ruh genç ise şayet bilin ki o dede-amca kanı delidir )

Sayın abheri ; Ankete yapmış olduğunuz katılımdan ötürü teşekkürlerimizi arz ederiz

ANKET KAMPANYASI

Sayın site üyeleri şayet oyunuzu benden yana yazarsanız söz veriyorum her oy verene bir kitap tavsiye

 ( bu olmadı sanki =)) ama tutabileceğim bir vaad vermek istedim napalım

daha iyi bir kampanya fikri olan varsa söylesin; hoş fikri verenin oyu bana sayılır ya neyse =))

kampanyanın artı getirisi -_-
2009/07/25 13:49
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Ey Z.SARI

Daha önce karar verememiştim hanginizin daha konuşkan olduğuna ama yeterince değerlendiremediğimi düşündüm ve tekrar göz atınca senin daha konuşkan olduğun kanısına vardım :))

( ee ne yapayım en zayıf yerimden yakaladın beni, işin içinde kitap olunca akan sular durur, yanlız bir önerim olabilir benimde bu konuda, kitap tavsiyesi yerine kitabın kendisini isterim ben. Çok mu oldum acaba :)) Ama oyum sanadır Z.SARI )

Değerli oyun için eyvallah abheri kardeş =)....

Vallaha da aklıma geldi de kitap tavsiyesi yerine kitabın kendisini vermek,ama kriz beni teğet geçmedi İşin aslı sözümde durabileceğim vaad olsun dedim çünkü kitabın kendisini vermeye kalksam kargo uğraş verir hem maddi hem manevi =))

Lakin ilk  oy verene kitabın kendisini veriyoruz =) buda isteğinin olabileceği anlamına geliyor abheri kardeş. ( tabii kim bana güvenipte adresini verir ki( aslında vermeyin diye de bunu yazıyorum çok açık sözlü ve cimriyim ya bi kitap için neler yazdım)  =)) )

Değerli abheri ne tarz kitaplardan hoşlanırsın bilmem ama içimden sana şu kitabı tavsiye etmek geldi;

      ZİFİR

Yazalar; Orkun UÇAR-Burak TURAN

Cinler, insanlar, şeytanlar ve isyankâr melekler...
Zifiri bir savaşın eşiğinde!...
Hacer-ül Esved'de gizlenen sır neydi?...
Amerikan askerleri Kabe'ye niye baskın yaptı?...
Papa ve Amerikan Başkanı Bush nasıl öldürüldü?...
Dünya insan kanına nasıl boğuldu?...
Cehennemde büyük savaş!...
Şeytan'ın orduları yeryüzünde savaşıyor!...
Karanlık çağlarda, insan öncesi Dünya'da yaşananlar!...
Kız Kulesi'nin altındaki sır neydi?

Belki de okumuşsundur =) ama şunu itiraf edeyim ki okuduğum kitapların için de EN İYİSİ. Heyecanla 2.sini bekliyorum =)

abheri kardeş şayet başka bölüm kitaplarından istersen haberim olsun onu tavsiye ederim =)

Bu mesaj, Z.SARI tarafından, 25.07.2009 20:38:12 itibariyle düzenlenmiştir.
Bu mesaj, Z.SARI tarafından, 25.07.2009 20:41:01 itibariyle düzenlenmiştir.
Yarışmanın İlginçlikleri
2009/07/25 23:31
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! (0 oy)

Yahu arkadaşlar bu ne menem bir yarışma böyle? 

Adaylar en baştan, karşı tarafın kazandığını açıkça dillendirmişlerdi. Sonra nasıl oldu da, kazanmak için mücadele edilir hale gelindi!? 

Diğer bir ilginç nokta da, başta adayların kazanacakları ödül merak edilirken; nasıl oldu da, adaylar kazanmak için ödül vadetmeye başladılar... 

Başta seçim yapmakta zorlandığını ifade ederek, beni de kaygılı halde bekleten abheri; neyse ki daha sonradan "doğru" olanı buldu ve Z.SARI'yı seçti! 

Ancak işin vahim tarafı, seçmen abheri'nin, "doğru"yu "doğru" olduğu için değil de, ona bir kitap kazandırabilme ihtimali dolayısıyla seçmiş olmasıdır! 

Z.SARI 'da "tabii kim bana güvenipte adresini verir ki(" diyerek; seçmenini neden kuşkulandırdı, anlamış değilim. 
Bu da yetmedi, seçmenine buram buram giz ve entrika kokan bir kitap tavsiye etti! 

Böyle bir adayın başa geçecek olduğunu farkedince, endişelendim...
Henüz her şey bitmiş değil; acaba iddialı bir seçim kampanyasıyla meydanlara çıksam mı ki? 


Akışı bozmasın diye, aşağıdaki cümlemin yerini defalarca değiştirdim! 
Bir yere sığdıramayınca da, ek yapmaya karar verdim. 

EK:
abheri'nin kullandığı "yazışkan" ifadesinin hoşuma gittiğini dillendirmek istiyorum. 

Bu mesaj, m1gin tarafından, 25.07.2009 23:32:46 itibariyle düzenlenmiştir.
İngilizce kelime ezberleme oyunu: vav.mbirgin.com
Güven
2009/07/27 0:57
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! 5,5 (1 oy)

Ey Z.SARI

İlk oy verene demek kitabın kendisini verme sözünüz var ama güven meselesine takılmışsınız, hiç dert etmeyin ben güveniyorum ve hemen yazıyorum adresi aşağıya :))

Adres: Bahçe mahallesi, çiçek sokak, tomurcuk apartmanı, kat:2

Şaka bir yana kitap yoksa oyda yok :)) ( tabi bu da şakaydı) Ne yapayım en büyük tutkum benim kitap.

Önerdiğin kitabı okumamıştım, elimdekiler bitsin, en kısa zamanda okuyacağım, teşekkür ederim.

Ey m1gin

Aday olarak sizde bir kampanya düzenleseniz iyi olacak, belki vadettiğiniz şey konusunda benim gibi zaafına yenik düşüp oy veren çıkabilir :))

Anlayışın için teşekkürler abheri =)

Ben merak ettim yalnız ne tür kitaplardan hoşlanırsın ? =)

Merakı giderme
2009/08/01 1:18
Bildir! Alıntı ile cevap yaz Oyla! 6,5 (1 oy)

Hımmm demek nasıl kitaplar okuduğumu merak ediyorsunuz Z.SARI, acaba içimde filizlenen ümidimi sulamalımıyım, yoksa sulamamalımıyım :))

Neyse bırakalım filizi tohumu da konuya geleyim, henüz kitap okumak bir tutkuya dönüşmeden önce daha çok yerli ve yabancı kişisel gelişim kitapları okuyordum,baktım ki yeterince gelişmişim :)), her türden roman okumaya başladım, daha sonra bir vesile ile İskender Pala’nın ve Nazan Bekiroğlu’nun kitapları ile tanıştım ve tutkuya dönüştü benim için okumak. Artık daha seçici davranmaya başladım. Yani ki benim için sanatlı, ağır bir dili olmalı kitabın. Birde tarih kitaplarını çok severim. Takip ettiğim yazarları dile getirmek isterdim lâkin aralarından adını unutuverdiğim değerli kişiler olursa onlara haksızlık etmiş olmaktan çekiniyorum ama sonuç olarak merakınızı bir nebze olsun gidermiş olmanın rahatlığı ile sözlerime son veriyorum... :))

Abonelik Bilgisi Abonelik
Kullanıcı Adı:
Parola:
Bilgi Hatırlatma Yeni Üyelik
İletişim | Kullanım Şartları | Reklam Bilgileri | Tüm Üyeler | Ne Nasıl Yapılır? | Arama | RSS | Twitter | Facebook | Youtube

Son Üyeler: Gakk, busbus, siyamiaytar, 1234123123123, Siyami,
Son Oturumlar: