Esselamü Aleyküm,
Değerli Canlar! Her daim forumu takip edemiyorum. Bu gün son mesajlardaki başlıkları incelerken konuya vakıf oldum. Mustafa Bey'in çağrısına kulak vererek izninizle bu fakirde kısada olsa bir iç sızısını paylaşmak ister;
BEKLENEN
Esir düşmeden benliğim, kirlenmeden hayallerim, burkulmadan içim sen gelmeliydin. Gelmeli ve İbrahimî bir edayla yıkmalıydın içimizdeki putları. Gizli ve aşikar zulümler Sen’le bitmeliydi..
Bu hak ile batıl’ın bir savaşıydı. Uğruna yeminlerin, biatlerin, serlerin ve özlemlerin olduğu bir savaş. Belirlenmiş o vakte kadar hiç bitmeyecek, belki de son doğan çocuğun ölümüne dek sürecek bir savaş. Garip başlamıştı ve garip bitecekti.
Coğrafyam kan ağlar dururken. Acıyla, ganimetle dolmuş ve doymuş yeryüzü bir Nuh tufanını bekler şimdi. Kör olmuş gözler, acıma hissiyatı sindirilmiş, yüreklere kıvılcım olacak Seni bekler.
Zulme boyun eğmek mi? Vicdanımı esir almış bu düzene tabii olmak mı? Yılmamı istediğine emân dedirten?! Bak işte intizar içinde kutlu günün habercisini bekliyorum. Ve ben esir olmayacağım…
Bu pâye senindir. Yalnız sen çözersin bu kör düğümü, gelmeli ve çözmelisin.
Ya içimdeki feveranlara ne demeli.. Beni içten içe kemiren bu “ben”liğe ne etmeli.. Parça parça sözler, titrek sesler, uzak diyarlara giden “ben”ler.. Tarifine en çok zorlandığım ve acısını en derinlerde hissettiğim ben.. Aynada bakmaya çekinen ben.. Sokak sokak benden kaçan ben.. Ve içi alev alev yanan ben...
Elem büyük, yara derin, fırtınalar dolu dizgin, sular kaynadı, dağlar tutuşturuldu.. Gelmeli ve temizlemelisin..
Özlemsiz vuslat olmaz bilirim, sevgisiz aşk olmaz bilirim, yürek yanmadan sevilmez bilirim... Ama ya özlemsizse, ya sevgisizse, ya yanmazsa? Ya bu can bu hastalığa bir deva bulmazsa?
Ne etmeli ricat eden vicdanlara ne demeli?..
İçim çöl yangını gelmelisin artık. Tüm çift yaratılanlar eşini nasıl bekliyorsa ben de seni öyle bekliyor ve öylesine özlüyorum...
FY - Lamelif - 28.08.2009
Kirk Yasinda - Fon
