günaydın.. evet yeni uyandım,nolmuş??? hiç öyle bakma günlük bana, çünkü gece uykumun devamı değil bu... sabah çok maceralar yaşadım, ödül olarak uyudum sadece;)
sabah 7civarı uyanıp(yine uykumu alamadan,alıyorum aslında da psikolojik,5 saat uyku 24 yaş için ideal;) )hafif bir kahvaltı ardından hazırlanıp çıktım evden... sebep? dersim var... ve bil bakalım günlük havalar nasıl? Yağmurlu..bayağ yağiyor üstelik bu kez... ve benim şemsiyem malum ...bu kez ben inat ediyorum ve şemsiyesiz çıkıyorum evden.. ama tekrar zile basıp, şemsiyemi istiyorum:)biliyorum şeker değilim ve erimem ama inat da bir yere kadar yani... sonuç olarak gitmem gereken bir okulum var benim,ben sorumluluklarını bilen başarılı zeki bir öğrenciyim:P
bizim evle durak arası yaklaşık 50metre civarı... belki biraz daha az belki biraz daha fazla... okadarcık mesafeyi nasıl yürüdüm benim şemsiyeyle ne siz sorun ne ben anlatayım!!! şemsiye mi beni yağmurdan korudu ben mi onu rüzfarın esmesinden yamulmasın diye korudum anlayamadım. rüzgar sağdan esiyor bizimki ters dönüyor,rüzgar soldan esiyor bizimki içine kapanıyor.. ahh ahh söz dinlemeliydim...geçen gün bir arkadaşım dalga geçmişti şemsiyemle de toz kondurmamıştım,..sana bir şmsiye alayım dedi de istemedim... :/ çok pişmanım hakim bey!! şeeyy yani sevgili gülnük pişmanım:):P bu pişmanlıklar(!) içinde sinrlenip zaten yamulan ve telleri kırılan şemsiyemi gözyaşlarım içerisinde çöpe atıyorum...:'(.... tamam tamam ağlamdım:P
bir şekilde arabaya binmeyi başarıyorum.. ama bu arabadan inince bir araba daha var okula gidebilmem için ve iki duark arası yaklaşık 100metre.. belki daha az belki daha fazla... üstelik bu kez hiç şemsiyem yok ve şapkam da.... yanlış mont tercihi... madem şemsiyene güvenmiyorsun şapkalı bir şeyler giy ama di mi? di:)
durağa ulaşıyorum ama öyle bir ısanıyorum ki!!! üstelik kuyruk var...çoğunlukla şemsiyesi var milletin... belki biri bu halime acır da beni şemsiyesinin altına alır diye acınaklı bakışlarla gözlerinin içine bakıyorum... ama biri bileee .....>:-/
ıslanmaya öyle bir devam ediyorum ki... ve kuyruk da çok kalabalık.. ve yine her zaman yaptığım bir şeyi yapıyorum... anlık bir karar veriyorum.. geri dönüp eve gidiyorum...
bizim durakta inince arabadan, yine yağmur yağıyor ama ben bu kez ağır adımlarla yürüyorum... bu kez keyfini çıkartayım en azından, bak bozulmadım dercesine ağır ağır eve geliyorum....
eve girince fark ediyorum ki üşüyorum!!! brrrr........
haa haa haaaa happşııııııı.... elhamdülillah..sen de gör günlük!
şaka şaka:) elh. henüz hapşırmadım;) ama geldiğimde başım fena ağrıyordu ve gerçekten üşüyordum...:/
ve bunun üzerine işte tekrar yastığa sarıldım... hak etmedim mi sence??:(
:))
bakalım akşam için ne bekliyor bizi:)daha gün bitmedi,asıl şimdi başlıyor:):P
not: bir gün bir şemsiyem olursa:) ıslanan birini görürsem şemsiyemi ona paylaşmayı teklif edicem.. ;) bazen bizim şer sandığımız şeylerde hayr olabiliyor ya, bu da bu işin hayr kısmıdır belki kim bilir? öyle bir anda öyle birine şemsiyemi paylaşmayı teklif ederim ki, bir kelebek kanat çırpar belki dünyanın bir ucunda;)
Bu mesaj, deniz_mavidir tarafından, 12.02.2009 15:14:28 itibariyle düzenlenmiştir.
