Sevgili umman, şiirinizi paylaşmanıza çok sevindim. Ne dersiniz, ölçtüğünüz cesaretiniz, size daha ileriye de gidebileceğinizi söylüyor mu? :)
Şiirinizi sevdim. Şiir üzerine uzun uzadıya konuşan birini görünce, değerlendirmeyi de ondan istemeniz manidar olmuş doğrusu:) Elbette ki şiir ehli değilim, şiirinizi edebi açıdan değerlendiremem ama bir okuyucu gözüyle baktığımda; gayet iyi buldum. Daha da önemlisi şiiriniz yorucu değil, hep o yakındığım rahatsız edici laf kalabalığını görmedim.. Bence şiir denemelerinizi sürdürmeli ve bunları bizlerle paylaşmalısınız.
Ve bana gelince; şiirlerimi paylaşmaktan çekinmemin nedeni duygularımı gizleme ihtiyacı hissettiğimden değil, yazdıklarımın içime sinmemesi.. Kendi içime sindiremediğim bir şeyi başkalarının beğenisine sunma düşüncesi beni rahatsız ediyor.
Ben yazmayı seviyorum. Ama uzun uzun yazmayı seviyorum. Örnekler vermeyi, küçük ayrıntıları ele almayı seviyorum. İşte tüm bunları şiirin ahengi içinde eritemiyorum. Şiir uzadıkça da duygusunu yitiriyor, sıkıcı bir hal alıyor. Az sözle çok şey anlatabilme ustalığına da erişmiş değilim. Bu nedenle sahası daha geniş olan düz yazıya yöneldim.
Şimdilik yazabilirliğimi öyküyle deniyorum. Bilmiyorum, belki bu alanda da hüsrana uğrayacağım ama deniyorum. Başarısız olmam halinde en azından denemiş ve neyi yapmamam gerektiğini öğrenmiş olurum. Öykülerimi sitede paylaşmak istememin nedeni de bu zaten eleştirilere, dolayısıyla gelişime daha açık olabilmek..
Yeri gelmişken belirteyim; yeni öykümün senaryosu kafamda oluşmuş durumda.. İşin en zor yanı kaldı; yazıya dökmek.. Erteledikçe erteliyorum ne zaman olur bilemem ama inşallah tamamlayacağım.
Şiirlerinizden bir örnek sunmanızı isteyip de, aynı isteği sizden alınca geri çevirmek olmazdı elbette. Hadi merakımızı karşılıklı gidermiş olalım :) Bu da benden:
Yağmur mevsimiydi
Bir buluta sevdalandım
Saçlarına taksın diye
en kırmızı balonumu yolladım.
Yağmur mevsimiydi
Elimi uzattım
avuçlarımda, tutabildiğim birkaç damla…
Islandığımla kaldım.
