Sevgili nefha,
Küçücük yaşlardaki performansınızı beğendim. Tabi büyüdüğünüzdeki performansınızı görebilmemiz için bir iki eserinizi görmemiz gerek. Ama ne yazık ki imha edilmişler.
Neden gizli gizli yazmayı tercih etmiştiniz ya da kilitli deftere yazmayı...İnsan neden en içten duygu ve düşüncelerini gizleme ihtiyacı hisseder ki?
Sevgili birgin'in yeniden bir yarışma düzenleyeceğini sanmıyorum. Hatırladığım kadarıyla o günlerde ilgisizlikten yakınıp duruyordu.
Madem merak ettiniz. İşte kısa bir şiir... Ama lütfen bir değerlendirmede bulunun.
Seher vaktinin serinliği
Bir tül gibi sarıyorken tenimi
Güneş karşı tepeleri ısıtma telaşında
Sen içimi üşütüyorsun
Neden?
Ardından bakarken kuşların
Gemilerin
Gidenlerin
Dur gitme diyemiyorum
Neden?
Bir kapı aralığından şehri seyreder gibi
Dalmışım hayal alemine
Gerçekliğin acısını duyuyorum sol yanımda
Neden?
Aslına bakarsanız bu şiiri birazda cesaretimi ölçmek için gönderiyorum.Eksikde olsa, yanlışda olsa, zayıfda olsa, yüzeyselde olsa paylaşmak güzel şey.
Sevgili asmer,
Meryem'e olan duygumu şakacıktanda olsa paylaştığınız için teşekkür ederim.Zaten zamanla eriyip kaybolan bir duyguydu.
Hiç şiir yazmamış olmanıza şaşırdım doğrusu. Oysa yazılarınızın/değerlendirmelerinizin bier ahengi var.
Sevgili nihavend ve holofira paylaşımlarınız için teşekkürler. Renk kattınız...
